GÖLYAZI'DAN GEÇERKEN

Kývrým kývrým yollar aþtým çýktým yazýya.
Ufuk gülümsedi Gölyazý’dan geçerken.
Mýrýldandým elyazýya ve elyazýya
Yaðmur çiseledi Gölyazý’ dan geçerken.

Ruhuma dokundu topraðýn mis kokusu.
Dað taþ bir nefes harika vatan dokusu.
Bir türkü gibiydi turnalarýn coþkusu
Ruhum serinledi Gölyazý’dan geçerken

Eymir’in düzünde bozkurtlar uluyordu.
Sazlýk üstü yaban kazlarý uçuyordu.
Kara leylekler memleketten göçüyordu.
Türk türkü söyledi Gölyazý’dan geçerken.

Bir kartal süzüldü Kýrkdilim’ in sarpýna
Yalçýn kayalar aþtý kondu yuvasýna.
Mutlak bir lokma lezzet sundu yavrusuna.
Serin bir yel esti Gölyazý’dan geçerken

Sakinî buz gibi sularýndan içti ya
Rüzgarýn ýslýðý kulaklara çöktü ya
Türkmen yurdu Laçin, Dodurga’ ya geçti ya
Doða nefes kesti Gölyazý’dan geçerken.



*Gölyazý: Çorum Osmancýk yolu üzerinde denizden yüksekliði 1100 metre olan, kýþýn geçit þartlarý kýsýtlý ve düzlüðünde bulunan göl ile adý anýlan ve bu göl çevresinde bulunan sazlýklar ve endemik bitkiler ve kuþ çeþitliliði ile bilinen tarihte türkülere konu olmuþ cennet vatan köþesi. Þiirde fon müziði olarak kullanýlan "Hemi okudum hemi de yazdým" (Elyazý ya elyazý ya duman çökmüþ Gölyazý ya; türküsünün gerçek olan hazin hikayesi burada geçmiþtir).




Sosyal Medyada Paylaşın: