Sararmýþ yaprak gibi. Rüzgar eser dökülür. Son yazýn sevdalarý Çöpçüler gelir gün aþýrý süpürür Ve ümitler kürek kürek Bir çöp tenekesine dökülür.
* * *
Güneþ açar yaranamaz Yaðmur yaðar dayanamaz En büyük düþmanýdýr Gece çöken kuru ayaz Ve günleri bir bir sayar Gün be gün yýldýzlar gibi kayar Son yazýn sevdalarý
* * *
Sarýsý bin bir tonda Ve hep hüzünlü þarkýlar onda Þiirleri sararýp solmuþ bir kartonda Gör bak Ekim sonunda vizyonda Kuruyup kavrulur Ve rüzgarda savrulur en sonda. Hazin bir filmin son perdesi gibidir. Son yazýn sevdalarý
* * *
Eylülde baþlar yaðmur gibi Son yazýn göz yaþý Sararýp bir bir düþer Ümitler kopup gider Kasýmýn ortasý ya da baþý Az da olsa murat alýr Yaðmurlarda susuz kalýr Son yazýn sevdalarý
* * *
Aralýk ta bir yaðmur þaklar Tükendim artýk derken Suluca karlar yaðarken. Kekremsi bir kaç sevda saklar Bir aðacýn dibinde baþlar Sarý, kýzýl, kahverengi örtüler Ve gün gelir Karlar altýnda biter Son yazýn sevdalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sakin Karakaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.