NE DİLERSİN KALBİM

Sustum,
Sustu,
Sustuk,
Sonra susturulduk.

Ardýndan,
Semeleþen kelimeleri bohçaladým,
Paslý kilitli mahzenlere gömdüm.
Çýkmaz sokaklarda duygularýmý baðladým,
Yüreðimin yamacýnda yanýp yanýp savruldum.

Hükümsüz ayaklarýmýn altýnda toprak,
Yýldýzým karaya çalýnmýþ,
Seherlerimi kýraði çalmýþ,
Son yudumum da kýrpýklanmýþ.

Meþaleler yanardý kapýnda,
Nergisler açardý duvarlarýnda,
Sevgiyle bakardý gönül gözün de,
Þimdi kötürüm kalmýþ kelamlarýn.

Bir þey dileyeydin kalbim,
Küle dönüyor bedenim,
Son kez yanýndayým biçare,
Lambam sönüyor ne çare.

Bak yazamýyorum tane tane,
Þaþýrdým kaldým orta yerde,
Simana keder oturmuþ,
Yapraklarýn sararýp solmuþ.

Ah kalbim,
Bir þey dileyeydin,
Limanýný kasýrgalar savurmuþ,
Son tohumu da rüzgar süpürmüþ.



Sosyal Medyada Paylaşın: