Kim sorsa ben Ademi, "ol âlem" Âlî bilir, Kanadý kýrýk kuþum, sende kalamýyorum. Kimi peþpâye sayar, nicesi velî bilir, Gezdim türlü cihaný, sensiz olamýyorum.
Ben, bir damla zerreydim, deryalara katýldým; Ateþten bir zindana sürgüne mi atýldým? Aþk pazarýnda köle, bir kula mý satýldým? Aklýmda bir sen kaldýn, seni tutamýyorum.
Düðüm düðüm baðlanýr dilde acý heceler, Dile gelse anlatýr o zifiri geceler. Bir kuru aþka beni muhtaç etti niceler, Sanki lâl oldu dilim, sustum! Utanýyorum!
Bir bilinmez âlemden ruhum sana ram oldu; Bazen güldürdü felek, bazen yandý kahroldu. Sürgündüm gözlerinde, bitti miâdým doldu, Murâdýmý bir türlü senle alamýyorum. ............ Ali Urgan Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.