Herkes kendinden bir acýyý bulur, Bulurda her acý kalbinden vurur. Söylesene hasret kime dokunur? Bir akýl yor hele, sorda öyle gel.
Bin defa kýrsanda yanýk kalbimi, Býrakma gurbette sar ellerimi, Bir kez olsun tutta son dilegimi... Bari þu ruhumu sarda öyle gel.
Aklýmý uðruna salalý beri, Hasretin içimde kalalý beri, Dünya bir ileri, sanki bir geri, Apansýz tan vakti çýkta öyle gel.
Uðruna bir mahkum bu can bedende, Kara gözlerin saklý nazende, Hasretim vuslatý gaye edende, Gökte þimþek gibi çakta öyle gel.
Þu gönlümün senden son bahanesi, Hasretin ölmüþü, vuslatýn sesi, Senden bu dileðim bir kum tanesi, Aþkýn çýrasýný yakta öyle gel.
Tüterse baðrýmda gözlerin tüter, Tükenir seneler mevsimler biter, Gel artýk sevgili, özlemin yeter, Bir lahza uzaktan bakta öyle gel.
Bu dergah, bu hane derviþ misali, Sabýr çeþmesinden, ermiþ misali, Hakk gözetiyor bak! Vardýr vebali, Hakk’ýn rýzasýný alda öyle gel.
Çile dergahýndan geçer gönlüm, Elbet ektiðini biçer gönlüm, Vuslat þarabýný içer gönlüm, Kin ve nefretini, kusda öyle gel. .............. Ali Urgan Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.