Efkâra medet çalýp vurdum teline sazýn Yitirdim gençliðimi, bir heder oldu eyvâh! Aðýna düþtüm yazýk, usandýran bir nazýn Hasretine râm oldum; gözde fer soldu eyvâh! * Kaç geceye müptelâ dertli hicrâný saydým Sorma ki ahvâlimi, tatlý canýmdan caydým Bir tazeyi bahardým, gökte güneþ hem ay’dým Aktý sel gibi vakit, zamaným doldu eyvâh! * O gözlerin ruhuma bir su gibi serindi Bigâne gör ki canân, kalbim senin yerindi Lüledendi saçlarýn, sevda bende derindi Gönlüme yuva kurdu, hasret bir yol’du eyvâh! * Mecnun’a kalmayan ah! Þu âlemi neyleyim Gel otur baþucuma sen dinle ben söyleyim Geçti bu dem ervâhým, seni nasýl dileyim (?) Ýdrâk etmezem, aklým; sende kayboldu eyvâh! ......... Ali Urgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Urgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.