Aşkın Adı Zehra

Aþk bahanesiydi onun.
Adýyla baþlardý her þiir.
Adýyla biterdi her cümle.
Ansýzýn türeyen bir kelimeydin sen, iki hece.
Yaðmur, ýzdýrabýydý gözlerinin.
Bilirdim ki sen bu þehrin yabancýsýydýn.
Senden öncesi yokmuþ gibi.
Harabe bir binanýn çiçekli penceresiydin.
Ah aklýma geldikçe bakýþýn.
Bakmaya cüret edemezdim utancýmdan.
Seninle var olmuþtum, yaþamýn her zerresinde.
Seninle dolmuþtu içtiðim çay.
Seninle ýslanmýþým, yaðmurun her damlasýnda.
Ben hep sana gelmiþim, sana saklanmýþ, sana kaçmýþým meðer.
Bahar seninle gelip, seninle geçerdi.
Bildiðim bütün yollar sana çýkar, bütün çiçekler seni sorardý.
Kaldýrým taþlarýnda ayak izlerin vardý.
Bense tenhalarýnda sevmiþtim seni sokaklarýn.
Þiirlerde, þarkýlarda, türkülerde, masallarda ve romanlarda sen vardýn.
Seni düþünmek, uçurumun kenarýnda gökyüzüne bakmaktý.
Bütün aylar bir yana , Aðustos bir yanaydý.
Ben de herþeye raðmen senden yanaydým.
Nisan gelir çiçekler arasýnda en güzel sen açardýn.
Bütün mevsimler bir yana , mevsimlerin en güzeliydi gözlerin.
Ýçimden sen geçerdin, önce sana, sonra yine sana ve hep sana bakardým.
Bilmem ki ben seni kaç yüzyýl daha sevebilirdim.
Bilmem ki sana sevgimden baþka ne verebilirdim.
Aþksa merhametine sýðýnmaktý, sözlerinde ararken kendimi.
Kendimi arasam da seni bulurdum.
Bir an gelir sular akardý üzerimizden þarýl þarýl.
Hýzlý, aðýr ve gürültülü bir yaðmur sedasýyla.
Gürültülü bir gök açýlýrdý bulutlarýn arasýndan.
Anlatmak istediði bir þey vardýr.
Kýþ kendini hazýrlar.
Herþeyden uzakta soðuk bir mevzî almýþtýr.
Yapraklardan eser yoktur.
Aðaçlar çýrýlçýplak soyunmuþ ve son-bahar kendini hazýrlamýþtýr sonuna.
Bense bu yaban rüzgarlarýn eþiðinde,
Hasret gideririm hüznüm ve bu mevsimle.
Son kez bir rücû bulurum.
Veda edemediðim her þeyin nezdinde.
Esir almýþtýr griye boyanmýþ bir duvar sanatý.
Gözlerin doluluðu üzerinde akar bir ýrmak gibi.
Bir resmin inceliði de bu kadar olur mu?
Ellerin deðmiþ bu duvara belli.
Ondan böyle ince ve yalýn duruyor ayakta.
Yoksa çoktan yýkýlmýþtý bu duvar.
Boþuna deðil bu dünyada sevmenin savaþ açmasý nefrete..
Boþuna deðil yaþamanýn ölümle mücadele etmesi.
Boþuna deðil ölümü beklemek yaþarken.
Ve boþuna deðil hiçbir þey, seni bunca sevmiþken...

Ýmza ✍🏻 Þair Ruhlu Adam 🌹
Sosyal Medyada Paylaşın: