MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

'iki esre iki ötre'
HakkınSesi

'iki esre iki ötre'




þiddetle ihtiyaç duyuyorum þimdi
þiddetli bir açlýk sonrasýna
ölü trenler raylarý okþuyor
ray soðuk, pas tutmuþ yer yer
adamlýðýn en doðru yerinden sevmiþiz
sonra sessiz kalmýþýz
gar ölüm kokuyor
ölüm raksýnda çocuklar
bir kez daha nefret ettiriyor dünya
one more again
baþlamadan maðlup düþüyor kavgalar

yumruk yapýp yürüyorum
elimi bir el tutsun diye dondurma yiyemem
kül üzerine entelektüel sohbet garabetleri
çok derin yataklardan çýkmýþ besbelli
kavatýn ceplerinden çýkarken en yeni numara
yirmi dört numaralý odada bekliyor geçmiþim
kýrgýnlýklar her bir sene tekrar edilmeli
yirmi beþi görmeden güneþ’in gözleri
kravatla yeniden odalarda gezmeli

hesapsýzca, yaþ farký olmadan,
her birine ayrý kayýyorum
bir elimde market poþeti, diðerinde kola
kayarak keskin bir zemin üzerine
camdan kadýnlarý kumdan kadýna karýyorum
bir film çýkýyor gecenin ikisinde
birinin kadýnlarý oluyor, hep birinin karýlarý
böyle söyleyince müsait lügatýn linç yemeye
at yarýþýnda kaybettiðim son para kadar uðursuz
ve futbolun adaletine sövdüðümüz
en son maç kadar da güzel,
olmalýydý sonu böyle

otuz bir çekiyor paravan aþýklar renkli maskelerle
yasak olmasýna raðmen kimse aldýrýþ etmiyor
kalbin ýstýrabýna kayan yýldýzlar geçidi tertemiz
secdeye varýrsýn dizi varsa, dili varmaz edepsiz
dizlerinden vurup, bir köþeye atýyorlar atlarý
ve ansýzýn bitiyor yýllarýn en parlak týmarlarý
plakta çalýyor zeki müren’den çal kemancý

oturup haline aðlarsan, sana birileri
sen güçsüz düþtün diye
sevineceklerse deðeri olur
olduðun insandan sýyrýlýp, budalaca bir
mutluluk tablosuna sýkýþtýrýrsan kendini
olmayan bir seni yaþamaktan kalbin kahrolur
hepsi birden olmaya ve sahip düþmeye
inanýr yarýnlar
benim yumruðumu sýktýðým
en dar sokaklarda baþlar
yalanlar, kadýnlar ve hayatlar

tutup ucundan demans yaþarken
bir de tablaya sýkýþtýr fotoðrafýný
vesikalýk unutulursun cüzdanýnda
bir edebiyat öðretmeninin yaþýnda
baþlarsýn iki parmaðýnla yalan yazmaya
çünkü sanat bu dedikleri aramak deðil
kaçmaktýr hakikatten, baþmemur Azrail
ses verir, çok yakýnda geleceðim bunu bil

þiddetle soðuyorum
içimden havaya karýþan florokarbon
bilmiyorum daha fazlasýný ateþ yanmadan
kesra kalbinden ötreye aþýrýnca
kisra saraylarý gibi yýkýlýyor masumiyetim
hýzlý satýþlara geliyorum
perakende ama nefes almadan, hýzla.

iki esre, iki ötre;
bir kelime sarýyorum toptan ellerimle
yumruðunu boþaltýp, içini dökerken
merhaba eski dostum
gözlerimi yumup uyansam
bir vapur daha batabilir, bir tren daha ölü
varýþlarý hep tehirli
sen iyisi mi çýktýðýn deliðe geri dön
uçak dahi geri kaçabilir kanatlarý olsa
ben uyuz bir köpek gibi kaþýnýrken tenhada
sen orpheus’tan aþka ait þarkýlar dinle

þimdi aklým bile þaþkýn haline
þiddetli bir þekilde açlýk sonrasý
kýrmýzý ve acý sularýn arasýndan
dikenli yollara söz vereceðim aðzýmla
iki kere ben yine
dudaklarým kanasa da
ben kapatacaðým ve suçlanacaðým
siz hep haklý olacaksýnýz
eski dualardan çýkarýp ýsýracaðým
siz hiç yoktunuz, yok olmalýsýnýz

iki kere de iki kere
paslý raylarý öperim
siz rahatsýz olmayýn diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.