Göðün, Daðýn, Denizin, Ayýn, Yýldýzýn, Günün Hesabýný tutarken girdiðim bu döngünün Mahkûmuyum belli ki elif lâm mim* ezelden Gamhâneme misafir gelir, tâ lemyezelden.
Güneþ göðün karnýnda tan atmasýný bekler; Doðunca doðduðundan aðlar bütün bebekler. Pupa yelken açýldým sicim gibi yaðmurda; Dað daða daðdaðayla kavuþur bu uðurda.
Akþamdan baþlayýnca neyle sabâ taksimi; Âþýk etti hem beni hem sudaki aksimi. Kartala ok tüyünden; yandým öz ateþimde; Ben yolumda giderim, Ay Dede hep peþimde.
Derken uyandýk gene, gece damda yatmýþým; Saydýðým yýldýzlarý þu feleðe satmýþým. Sorsalardý söylerdim, þiir neyin nesidir? Þiir benim için bir zaman makinesidir.
Roma bir günde inþâ edilmemiþti ama Bir gün içinde imhâ edildi Hiroþima. Ýki ev arasýnda bu gidip gelmelerim Bitmiyor, dünkü gurbet sýla oldu neylerim?
Bir labirent burasý, giriþi çýkýþý bir; Bende sabýr, melekte sûr ve þeytanda kibir... Evren kadar geniþtir kalple aklýn arasý; Mümkün dünyalarýn en saçmasýdýr burasý.
Türkçenin ýþýðýyla kendi yolumu buldum; Ýlmin, fikrin, sanatýn ormanýnda kayboldum. Dirlik aðacýndayým, lüzum yoktur sidreye; Dalmýþým âlemdeki esriten her katreye.
Dünya bir yana gider, bizler baþka bir yana; Ölümü yaþamak mý bu cihanda Nirvana? Biriktirir durmadan geçen saniyeleri, Gariban þiirimin zengin kafiyeleri...
Þu devasa hayatý yüklemiþler sýrtýna, Kelebek kanadýný çýrpsa kopar fýrtýna... Gerçi doðru kalemden akan mürekkep buruk; Gezerim, yazarým ben yine baþýma buyruk.
_____________ * Elif lâm mim: Elem |Odlanýþ, sf. 9
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Gezer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.