Bir dağ masalı

Bakmýþsýn dað baþýnda,
Rüzgar okþuyor tenimi,
Gözlerim ufukta iken,
Saçlarýn sýrtýnda geçmiþimin ayak izi.
Bir saðdan bir soldan çarpýyor,
Silkeliyor yüreðimin balkonundan çeri çöpü.

Yaðmur yüklü bulutlar sökün ediyor,
Dizi dizi,
Yalnýzlýðýmýn saçaklarýný örüyorum, sýra sýra
Kana kana rahmet içiyor ruhum.
Sonra küçük bir kýz dolaþýyor yamacýmda;
Ellerinde beyaz papatyalar,
Lüle lüle saçlarý,
Yaprak yeþili gözleri,
Sustukça susuyor tümceleri.

Akþamdan kavrulan hayallerin,
Dibi tutuyor seherde.
Irmak bulanýk akarken,
Çer çöp takýlýyor küflü süzgece.
Dað baþý yalnýzlýðý yaþýyorum,
Yýldýzlarýn serenatýnda.
Ocakta yanan ateþin silik aþký
Gürlemiyor eskisi gibi.
Küçük kýzýn elleri kýnalý,
Ayaðý prangalý.

Bir dað baþýnda,
Rüzgar okþuyor tenimi,
hücrelerim sevda türküleri söylerken,
Birer birer ölüyor.





Sosyal Medyada Paylaşın: