Þehrin üstüne savrulur Öbek öbek flu bulutlar Sessizliðin huzuru siner sokaklara Kavuþmak Ýstemem artýk ben þafaklara Susayan çiçeðin suyla can buluþu Ýþte öyle bir andýr Ruhumun geceye ram oluþu Herkes sürgün þehir benim Yýldýzlar gökyüzü tüm evren artýk bende Kendimi bulurum Ben olurum o anlarda Çýlgýn akan nehrin derya ya kavuþmasý gibi Kendimi dinlerim sessizce Ana rahmindeki bebeðin dinginliðinde Karanlýk mahzenlerde demlenen þarap misali demlenirim Þems gibi hiçliðe özenirim Artýk la mekandayým Dingin bir deniz ararým Dolaþýrým koy koy Sonra sýðýnýrým sayfalardaki limanýma Annesinin memesine yapýþan yavru kedi gibi Beslenirim doyamam O kuytu karanlýðý hiç bir gündüzün yerine koyamam Geceler benim aþiyaným Kutsi bir aleme taþýyaným
"Menekþe "
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deryada bir zerre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.