CANIMIN İÇİ
Oy kirpiði okum, kaþý kemaným,
Yayýmý gerdim de okum atmadý.
Ne niyetler tuttum senin bahtýna,
Yirmi yýl bekledim falým tutmadý.
Ýçine akýttýn gözyaþlarýný,
Dudaðýna bir tebessüm düþmedi.
Bir kara gecede düþtüm yoluna,
Leylek þakýmadý, kuþ ötüþmedi.
Hüzün daðlarýný geçtim art arda,
Puslu bir Ýzmir’di gördüðüm þehir.
Bitti zaman, saat kaldý kenarda,
Her öðünde içtim tas dolu zehir!
Ateþ daðý gibi yanarken yavrum,
Kaç yüreðe köz düþürdün bilesin.
Þehrin ýþýklarý sönerken yavrum,
Haykýrdým adýný, çýkýp gelmedin!
Bu kez yüreðimde ben iþgal ettim,
Aðarýrken yavaþ yavaþ tan yeri.
Düþtüm yollarýna tükendim, bittim,
Mateme boðulmuþ gördüm Ýzmir’i.
Kara gözlüm, kara kara baksaydýn,
Lazým deðil kaybetseydim yönümü!
Yetmez miydi kara gül býraksaydýn,
Öperdim yerine her gün dönümü...
Ýzmir yaþlý gözlerimde kalýrken,
Bað bozumu diye seni verdiler!
Zamanýndan önce yola düþerken,
Yerine ölmemi istemediler.
II.
Ölüm senin ne ne, yer mi kalmadý,
Topraðý saracak yar mý kalmadý,
Daðlarýn baþýnda kar mý kalmadý?
Karlý daðý baþýmýza verdiler!
Seni çok özledim canýmýn içi,
Yüreðimde nasýl daraldý açý,
Sensizliðin bulunmadý ilacý,
Yüreðime seni çivilediler!
Gel, yine amca de, benimle oyna,
Siyah perçemini devir sað yana,
Bir bar havasýnda geldik yanyana;
Çekemedi bizi çokladý dünya,
Dönemem yüzümü Ýzmir’den yana!
Hayrettin YAZICI
Ýzmir’de dört aylýk askerken yanlýþ teþhis ve yanlýþ bir iðne uygulamasý sonucu vefat eden yeðenim Rýfký YAZICI’nýn anýsýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.