ANSIZIN YÜREĞİNDEN VURULMUŞ ŞİİR...

Hangi duygunun alýntýsýdýr bu þiir
Ve hangi karanlýkta saklýdýr binlerce yýldýz?
Ah, köprüler kurduðum ömrün raconu
Severek geçer sanmýþtým oysa bu sancý
Sanrýlý coðrafyalarda
Arþý alaya çýkan bir öfke belki de çaðlayan
Onca kesif sessizliðe bir kurþun da ben sýkmýþken
Ve gözlerimi kýsýp içime döndüðüm
Furyasý mýydý yitik zamanýn?
Yoksa devre arasý mý þiir?

Devreleri yanmýþ hayallerin iz düþümü
Bir þiire sýðar mýydý sahi hayat?
Gel gör ki;
Þiir hayatýn ta kendisi iken
Sessizlikle terbiye ettiðim ruhum
Açlýkla kutsanmýþ bedenim
Belki de bir harabeye dönen iç dünyam.

Maruz kaldýðým gölgemi def ettim önce
Defnettiðim mazinin küllerini ise serptim kabrime
Yeniden doðmanýn mümkün olacaðýný
Düþünmeden asla
Düþürdüðümse yolluðum
Cebimdeki bozukluklar
Bir de yüreðine inandýðým bozuk çalan dostlarým.

Aþký layýðýyla yaþayan yaþatan bir rüzgârsa
Ýçimde esen
Dýþ sesin tabiatý
Bir de duygularýmýn kundaklandýðý
Bir yol ki
Handa saklý hazanla
Yolda saklý yolcunun münazarasý:
Ýçimi didiklediðim hallaç pamuðu gibi,
Rüþtünü sevginin hala ispatlayamadýðým bir ömür vakti
Uzaðýnda kaldýðým hayatýn denk düþtüðü
Bazen bir cennet bazense cendere
Tabiatýmda açan çiçekler ve dualar
Kalp gözümle tanýþýklýðým ise çok yeni.

Yeniden doðmaksa bahþedilen
Yaren bildiðim herkesten uzaða düþtüðüm
Ömrün yongasý illa ki umut
Sevginin tezahürü o rahmet ki
Iskaladýðým neydi de
Ýzafi bir duygudan çýkýp da yola
Þükür ki þiir olarak bahþedilmiþti ömür.

Ömrün seyyah alfabesi elbet
Ýçimde seken her hece
Layýðýyla insan olmanýn meali beni cezbeden
Bir rüyadan daha firar edip dokunduðum
Hayat denen gerçeðe
Sunulduðum
Bazen dama taþý bazen piyon
Lakin yüreðimden vurulduðum ansýzýn…

Sosyal Medyada Paylaşın: