İĞDE’LER VE İĞNELER
ÝÐDE’LER VE ÝÐNELER
Çay içiyoruz okul* bahçesinde,
Meslektaþým Filiz ve
Samimi yoldaþým Samim Ýðde ile
Ýðde aðacýnýn dibinde,
Kulplu þiþman cam bardak ile
Ýyi kaynamýþ,
tavþan kaný çay içiyoruz.
Saatlerce kaynatýyoruz...
O günleri özlüyorum…
Dalgýným….
Çünkü salgýným…
Düþlerimi bölen bir ses!
“Ýðne zamaný”
Ýçimden dedim tam zamaný (!)
Dayarken ilacý,
Verirlerken acý,
Ýnsana da vermiyorlar amaný.
Þu insülün…Þu þekerin,
Ey Felek nasýl dönüyor tekerin?
"Geçmiþ olsun, iþleminiz bitti."
Sonra hemþire gitti…
Yine çay içiyorum gözlerim kapalý…
Zeki mi zeki,
Uyanýðýn teki,
Zekayi Durak kardeþ te geldi
Yanýmýzda durak yaptý.
O’da gitti bir bardak çay kaptý.
Kamelyaya geçtik bu defa,
Kafadar Dört kafa..
Ýkinci çayý içiyoruz …
Yufka yürekli, sözü doðru, özü berk,
çelik iradeli Filiz Özçelik var bir yanýmda,
Diðer yanýmda Ramak Kaldý,
O’da çayýný aldý.
Atalarýmýzý konuþtuk bol bol,
Oðuz’un oðullarýný tartýþtýk kol kol…
Kendimize bir yol çizdik,
Bahçede biraz gezdik…
Düþlerimi bölen bir ses!
Nabzýna bakacaðým,
Koluna serum takacaðým.
Dedim ;
Bak hemþire,
Tak hemþire,
Acý ilacý ver,
Canýmý yak hemþire…
Ne gelip gidiyorsun habire…
Ben düþlerimde Ýðde’leri özlüyorum,
Sen gerçekte iðnelerle geliyorsun.
Ýki de bir düþlerimi bölüyorsun…
Ben ah! Dedikçe
Alaycý gülüyorsun…
Dedim,
Kandaki oksijen nedir?
Baktýn mý orana,
Ne diyeceðiz biz sorana ?
Dedi
“Arada bir kalkarsýn,
Arkaya döner bakarsýn…
Eðer sorun yoksa,
Yarýn, diðer hemþire çýkarsýn…”
Tamam hemþire
Sen de artýk çýkarsýn…
Kapý kapandý,
Gözlerim kapandý.
Beni bu hale getiren,
Düþtüðüm bir kapandý….
Yýldýzlar geldi aklýma,
Yýldýzlar doluþtu kafama…
Yüreðimin yýldýzlarýndan
Seyit Çobanyýldýz…
“Nasýlsýn reis? Bir emrin var mý reis ?” derdi.
Eli dolu, hoþ gelirdi,
Sonra sevgi dolu boþ giderdi…
Beni çok sormuþ Bahadýrlý beyi
Hasan Hüseyin Yýlmaz.
Demiþ “bu iþler Nafi’siz olmaz.
Umarým orada uzun kalmaz”
Bol esenlikler yollamýþ Suat Karaman,
Haným demiþ
“çok konuþamýyor, çok araman”
Üçüncü çaylarý içiyoruz gözlerim kapalý,
Filiz Özçelik, Zekayi Durak,
Samimi yoldaþým Samim Ýðde…
Ýðde aðacýnýn dibinde,
Samimi bir ortam da,
Çay da demini almýþ tam da…
Kapý açýldý,
Benim de gözlerim açýldý.
Etrafa bir neþe saçýldý.
“iyi günler. Ben Fizik Tedavi için geldim”
Ýyi günler. Hoþ geldin.
"Seni bugün ayaða kaldýracaðýz."
“Kalk ayaða Oðuz beyi “ demiþti Ýsmail Uçakcý.
Kalkacaðým dedim kýsýk sesle..
Bana yetecek kadar nefesle… “Anlamadým” Boþ ver.
Yekin dedim kendime, kalk dedim kendime.
“Ayaklarýný yere sýký bas “ dedi Fizik tedavici,
Sýký bastým.
“Dengen yerinde, çok iyi. Ne de olsa Fizikçisin “ dedi…
Sonra “ yürü “ dedi. “Beþ adým olsun. Baþýn dik olsun”
Çok þükür baþýmýz dik yaþadýk dedim.
Güldü…
Yürüdüm…
Ýlk adýmda okul bahçe kapýsýndan içeri,
Hep ileri
Asla dönmem geri.
Ýkinci adýmda bina kapýsýndan girdim.
Üçüncü adýmda basamaklarý çýktým bir bir.
Dördüncü adýmda, önlüðümü giydim, kitaplarýmý aldým.
Beþinci adýmda sýnýfýma daldým.
"Geri dön" dedi Fizik tedevici
Dönmem geri.
"Önünde duvar var"
duvar, duvar,
Hayatta hep yoluma örülen duvarlar.
Onlar burada da mý varlar.
"Yavaþça Beþ adým daha atacaksýn,
Yoruldun, sonra gelip yatacaksýn"
Yorulmak...
Yatmak...
Yürüdüm yavaþça,
ilk adýmda tüzükler yazdým, adam topladým, dernekler kurdum.
Ýkinci adýmda, birlikler kurdum.
Üçüncü adýmda dedim ki, bana emanet bu yurdum.
Dördüncü adýmda, kendimi daðlara vurdum.
Nefesim kesildi, sesim kýsýldý,
On’uncu ve sonuncu adýmda,
anladým ki yorgun kurdum...
Sonunda durdum!..
“bu kadar yeter “
Kendimi yataða attým,
Sýrtýmýn üstüne yattým.
Öyle kala kaldým.
Caným sýkýldý tekrar daldým…
Bir ses!
"Çay içer misin ? "
Gözlerimi açtým haným,
Dedim
Ver içeyim caným…
Canýma can katan,
Hiç düþünmeden kendisini salgýn hastanesine atan,
Korkusuz Zeynep,
Fedakarlýk ediyorsun hep.
Dedim ver,
Demli olmasýn, biraz açýk
Dördüncü çayýmý içiyorum gözlerim açýk,
Dýþarý baktým hava açýk,
Artýk okullar da açýk,
Dedim kendime, çabala çabuk çýk…
Yoldaþlarýn yolunu bekliyorlar.
Meslektaþlarýn,
Hastane kapýsýna gelen öðrencilerin bekliyorlar.
Günü güne ekliyorlar.
Beþinci çayý içeceksin gözlerin açýk.
Yaratan bir fýrsat, bir yol daha verdi,
Yolun yine açýk…
NAFÝ ÇAÐLAR
24 Eylül 2021 Cuma 20.24
Yeþilköy/Bakýrköy/Ýstanbul
* Okul ; Sefaköy Anadolu Lisesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Tançağlar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.