ÜZÜLME CAN
ÜZÜLME CAN !
Terk eyle gamý ey can! Faydasý yok efgânýn
Üryân geldik dünyaya yine üryân gideriz
Utkuya ramak kaldý yeri deðil þekvânýn
Her þerde hayýr vardýr beyhûde ye’s ederiz
Bil ki mal mülk yalandýr , vârisiyim zannetme
Bühtân edip kimseye, gönül kýrýp kin gütme
Takvâ ehli ol ki can nefsin peþinden gitme
Emanet olan ruhu bir gün geri öderiz
Meçhul deðil akýbet âþikardýr gün gibi
Lâcerem geçen ömür gelir bize dün gibi
Aþk gönül pervazýnda eþk akýtan tin gibi
Sevgiye çoban olup hâr içinde güderiz
Habis neticelenir hebâ edilirse can
Eflâk þâduman olur secdeyle aðarýrsa tan
Ukbanýn tarlasýdýr dünya denen köhne han
Hakk aþkýyla yeþeren zavallý bir bideriz
Zilzal olacak bir gün yer yerinden yarýlýp
Kýyametler koparken mahþer yeri kurulup
Mecnun olup da bir gün nazlý yâre vurulup
Leyla leyla diyerek Mevla’ya can adarýz.
Yaptýðýmýz ameller Sâfî kalple deðilse
Affedilmez Firavun secde edip eðilse
Nâkýs kalýr bilirim sevaplarým yýðýlsa
Ýstiðfar etmedikçe ahirette hederiz.
Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
27/03/2020
Efgân: Feryad etme, figan etme:
Üryân: Çýplak, anadan doðduðun gibi
Utku: Kurtuluþ
Beyhûde: Boþuna, boþ yere
Vâris: Mirasçý
Bühtân: Ýftira
Takvâ:
Akýbet: Son..
Lâcerem: Kuþkusuz, þüphesiz
Pervaz: Saçak
Tin: Ruh
Hâr: Kýzgýn ateþ.
Habis: Kötü, pis
Hebâ: boþa gitme, ziyan
Ukba: Ahiret
Takvâ: Günahtan kaçýnma, sakýnma
Bider: Tohum
Eflâk: Gökler
Þâduman: Sevinçli, neþeli
Zilzal: Deprem, zelzele, sarsýntý
Sâfi: Temiz, halis
Nâkýs: Eksik, noksan
Ýstiðfar: Tövbe etme
Ye’s: Umutsuzluk
Þekvâ: Þikayet, sýzlanma
Eþk: gözyaþý
27 Mart 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.