KADERLE HALLEŞMEK

Bir tek gözlerinden düþmüyordu katreler
Tenin her akþam kalkýp ayaða aðlýyordu
Þadýman duygularýnýn bitmiyor kýþ uykusu
Dört koldan hançerler batýyor yüreðine
Bir kulak verin
Duymuyor musunuz?

Sen çarmýha gerilmiþ yay gibiydin Zarife
Kaynayan volkanlarýný çelikten çitlerle ördün
Gamzende toplanmýþtý onca hüzün
Kanatlarýn öksüz ve yalnýzdý

Gecelerinde kanlý þerbetler içtin
Rüzgarlar uçurdu düþlerini
Titriyordu hava
Gökyüzünün yamalýydý hýrkasý
Sen;
Sen yanýyordun Zarife

Sýlada geceler uzun olur
Seher emekler koynunda
Sessizliðin sesi acý kokar Zarife
Göðermiþtir duygularýn
Hazan sarmaþýklarý dolanýr yürek duvarýna
Geçmez lokmalar boðazýndan

Ellerin her acýdan kalma izler taþýyor
Ayazlar tokatlýyor sinenden fýþkýranlarý
Sen hasretlikleri dizerken
Pencere önüne
Her gün yýkýlýyor gönül tahtýn Zarife

Ýnsan kaç kez ölür Zarife;
Etin kemiðinden kaç kez ayrýlýr,
Sen her gece ölüp,
Seherde damarlarýndaki toynaklarla diriliyorsun.
Toz bulutlarý geliyor uzaklardan,
Sarmalýyorken duygularýný,
Duygularýnda boðuluyorsun Zarife.

Hançer saplanýyor karlý daðlarýn eteklerinde,
Gulyabanilar sýra sýra, dizi dizi
Düþlerine patiskalar gerili
Sözcüklerine ziftler

Boynun kýldan inceyken
Dizlerinin üzerinde kaderle halleþmektesin
Kederinin örtüsüne bürünüp
Kaderle halleþmektesin Zarife



Sosyal Medyada Paylaşın: