KARANLIK...

Susun da beni dinleyin...Kulak verin bana.
Büyük gezegenin küçük ve zavallý insanlarý..
Bu kadar ciddi olmanýz beni fazla ürkütüyor.
Karanlýkta dolaþmanýz, gülen her yüze sert tavýrlarýnýz…
Gülmeyi unutmuþ, çaresizliðin pençesinde kurumuþsunuz. Size diyorum.
Çare sizsiniz. Sizin çaresizliðiniz, baþkalarýnýn gücünü yükseltiyor. Bilin istedim.
Dünyanýn yükünü küçücük omuzlarýnýza yüklemeyin artýk.
Çýkýn da bu karanlýðý aydýnlatmaya çalýþalým.
Bakýn güneþ yeniden doðuyor, unutmamýþ sizi…
Siz zamanýn tutsak olmuþ köleleri, özgürsünüz.
Çýkarýn yüzünüzdeki korkunç maskeyi de bir tebessüm görelim.
Hadi !!!

KORKAKSINIZ !!!
Ayýn gölgesinde pusu kurup, insan korkutmaya alýþmýþsýnýz.
Uzaksýnýz her biriniz bir diðerine, aranýzda karanlýklar var.
Duvarýn çelik zýrhýný kýrmaya geldim. Duyun beni.
Sizi iyi tanýrým. Bu bataklýk her birinize mezar olmasýn.
Kulaðýnýzýn pasýný silip, düþüncelerinizi törpülemeye geldim.
Tutsak ettiðiniz ruhun, özgürlüðe kanat çýrpýnýþý izleyelim.
Ruhunuz sükunet dolsun…

Sosyal Medyada Paylaşın: