AŞKIN KEHANETİ

Ýrkildim
Gecenin karanlýðýnda açtým gözlerimi.
Ürkmüþ gözlerim etrafa bakýnmakta.
Uykumu bölen bu korkunç duygu da ne ?
Titreyen dudaklarýmda neden ismin ?
Aþkýnýn kehaneti miydi nedeni.
Anlamýyorum, aklýmda yokken ismin.
Uykumun en derin kuyusunda,
Çekilmeye baþlayan, su misali misin?

Anlamýyorum, yýllarca düþünmeyen ben,
Þimdi gözlerimin karesinde, film þeridi resimlerin.
Mutluluk, huzur ve bazen de nefretim…
Çok özlemiþim seni, gün boyu aklýma gelmezken,
Beynimin en ücra köþesinde bir kývýlcým oldun.
Yaktýn þimdi, su olsam nafile, sönmez ateþim.

Sen peki düþündün mü hiç beni ?
Biliyorum, ismim dil ucunda uçmaya yeltendi.
Azad etmiþtin sendeki beni .
Uzun zaman oldu hatýrlamazsýn belki.
Bir salýncak, bir elma þekeri, geçmiþe götürür seni.

Boþ ver sen uyu sevgilim, aþkýn kehaneti buldu beni.
Sen kurtar kendini.

Sosyal Medyada Paylaşın: