ab
Vazgeçin benden
Vazgeçin artýk benden, nolur kesin ümidinizi
Hiç umudum yok, yaþama sevincim yok ki
Hissettiðim acý bir baþka, çok tuhaf bir his
O kadar tuhaf ki benim için bir ilk gibi
Kaç yýlýný bilinçli geçirdiðimi bilmediðim
Þu kýsa hayatýmda hissettiðim en tuhaf his belki de
Hayatýmdan bezdiriyor ancak hayata da o baðlýyor
Korkuyor gibiyim ama yine de göðüs geriyorum onlara
Karþýma gelen her insandan çekiniyor gibiyim
Üzüldüðümü anlatacak, anlayabilecek birileri yok
Halimden anlayaným olsa, anlatabileceðim biri yok
Yaþamaktan vazgeçtiðim hayatta, aslýnda kimse yok
Yoksa bu yalnýzlýðým niye
Ýtiraf edemediðim þeyler mi var kendime
Yasýný tutamadýðým hisler veya kiþiler mi
Belki de yaþayamayýp uydurduðum hayaller
Ýçinde kaybolduðum korkular mý engel oluyor kendime
Hayaller ile kandýrdýðým aklým, oyunlar mý oynuyor bana
Þahsen kaybolmuþum ben bu karmaþýk yerde
Neresi olduðunu iyi biliyorum ama kayýbým iþte
Sosyal Medyada Paylaşın:
abdulsamed_ozdmr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.