GÖNÜL YASA BÜRÜNDÜ

Artýk tanýyamaz oldum kendimi
Anlatsam anlamaz kimse derdimi
Gençlik bitip yaþ kemâle erdimi
Dil sükuta, gönül yasa büründü...

Hani nerde kahkahalar yüzümde
Umut bitti, ýþýk söndü gözümde
Öfkem, neþem de kalmadý sözümde
Dil sükuta, gönül yasa büründü...

Dostluklar tükendi, sevdalar yalan
Hüzünlü vedalar geriye kalan
Vefasýzdý ömrümden ömür alan
Dil sükuta, gönül yasa büründü...

Þu gönül baðýmda açmayan gülüm
Bir yaným ölümdür, bir yaným zulüm
Huzura varmadý gittiðim yolum
Dil sükuta, gönül yasa büründü.

Hatice Olkuner


Sosyal Medyada Paylaşın: