BU ÖLÜ ŞEHİR

Gel...
Öyle bir zamanda gel ki,
Kar boranda kardelen misali
Açýlsýn kollarým, kucaklasýn güneþi
Karanlýðýn ardýndan, kamaþsýn gözbebeklerim
Eritsin sýcak nefesin,
Gönlümdeki keskin buzulu...

Gel...Ey sevgili
Cemre düþsün tenime
Bahar deðsin saçlarýma,
Gül kokusu sinsin parmak uçlarýndan
Kýr çiçekleri açsýn gamzelerimde
Çorak topraklarýma yaðsýn aþk
Kansýn damla damla gönlüm sevdaya...

Gel...hasretine yandýðým
Bitsin bu gözlerimdeki gurbet
Kök salsýn sevdamýz asýrlýk çýnar gibi
Ruhun ruhumla, ellerin ellerimle kenetlensin
Akþam meltemleri, þefkatiyle okþasýn tenimizi
Aþkýn ateþi ýsýtsýn buz gibi geceleri
Daðýlsýn bu kasvet, son bulsun yalnýzlýk
Gel de cana gelsin bu ölü þehir...

Hatice Olkuner
Sosyal Medyada Paylaşın: