BENİM GÖZÜMLE BAK

Senin hayal ettiðin göz deðilim
Ne mavi ne yeþil ne siyah...
Bakarken derin bakarým,
Gönül baðýyla iliklerim kalbimdeki yerini
Mühürlerim, ferman olur yollarým beytimi
Kahverengi düþünürüm, daðlarýn esrarengiz rengini...


Kahverengi bakarým derin ve metin
Acýnýn üstüne tuz basar geçerim.
Ne üzerim, ne silerim...
Ben insanlarý Mevla için severim...


Piþmeden önce, nefsimin penceresinden seyre daldým.
Yandým, artýk, O’NUN verdiði gözle baktým..
Gönül sýzýmýn, teline dokundum
Konuþtum, dertleþtim, sözler sýðmadý can kafesine.
Yüzümü döndüm, rabýta-hüsnü ile taþtý ilahi tende.
Zikrini minhac ettim dilime..
Adýný sertaç ettim kendime
Yolum senle olmaksa can dinle!
Beni sen mahþerde bekle...


Burasý dünya!
Burasý aldatma yeri!
Burasý oyun merkezi!
Burasý mazlumlarýn intizarý!
Burasý yanan kalplerin savaþtýðý!
Planýn yapýlmadýðý
Ýnsanýn nisyanlýðý.
Verilen sözleþmenin batýl olduðu.
Vefanýn sadece imzada kaldýðý...
Gönül diliyle ayný konuþanlarýn
Gönül gözüyle bakanlarýn,
O pencerede seyre dalanlarýn
Fizik deðil, ayný dille konuþan ruhlarýn
Yeri öteler.
Bekle benim gözümle bak!
Ben kahverengi..
Daðlarýn asil rengi.
Topraðýn simyasý.
Annenin bütünleþtiði baðým ben...
MERYEM KARAPINAR








Sosyal Medyada Paylaşın: