Tut Ellerimi

22 Eylül… kýzýmýn doðum günü… Sabah sabah… çisil çisil damlayan hüzünlü bir yaðmur var dýþarda… Kýzýmýn beyaz yakalý ve mavi önlüklü resmi karþýmda… çerçeveden ha fýrladý ha fýrlayacak…boynuma ha sarýldý ha sarýlacak… aldýðým her nefeste güneþli baharlar, çiçekli kýrlar , daðlar ve ovalar gibi burnumda tütüp duran kokusu… yüreðimde buram buram hasret… Eee neylersin yazmaktan baþka…

TUT ELLERÝMÝ… BÝRBÝRÝMÝZE ÇOCUK KALALIM BÝRAZ…
Kýzým Helin’e (7)

Yasaklý…
Çocukluðu kýsa süren bir ülkede
Çocuk kalmaya zamanýn olmadý hiç kýzým
Erken büyüdün…
Þöyle þen þakrak… Þöyle gülmeli oynamalý
Þöyle kocaman
Çýldýrasýya mutlu… umutlu… Öylesine güzel..
Öylesine uzun… ve ama öylesine çok uzun;
Baþý bulutlara deðen… yýldýzlara… aya… güneþe…
Çook ama çoook büyük bir çocukluk borcu var dünyanýn sana
Ve de benim… Herkesin…

Yasaklý...
Çocukluðu kýsa süren bir ülkede
Çocuk kalmaya zamaným olmadý hiç kýzým
Erken büyüdüm…
Yokluða… yoksulluða
Tamirhanelerde çarçabuk büyümeye
Ýngiliz anahtarý… Gres yaðý… Motor yaðý… Somun ve civataya…
Daðlara, taþlara, sokaklara
Mutluluða… Aþka ve barýþa… Özgürlüðe…
Belanýn binbir haline
Bildiri… Afiþ… Pankart … Bayrak...
Kelle koltukta yazdýðým duvar yazýlarýna
Sorguya.. hücreye…iþkenceye
Devrime çýrak yaptým kendimi
Hiç çocuk kalmadým ki ben…
Þöyle þen þakrak… Þöyle gülmeli eðlenmeli
Çocukluðuma hep geç kalmýþ olan
Ve dünya kadar kocaman… dünya kadar mavi
Çook… Ama çoook uzun…
Baþý bulutlara deðen… yýldýzlara… aya… güneþe…
Çook ama çoook büyük bir çocukluk alacaðým var dünyadan
Alacaðým…/ alacaðýz…/ mutlaka…/ birlikte…

Tut ellerimi… birbirimize çocuk kalalým biraz…

4 Ekim 2020-22 Eylül 2021

Sosyal Medyada Paylaşın: