EY YALAN DÜNYA
Mutluluðu çok görüp, dirhemle verdin bize
Sonra onuda aldýn, yeter ey yalan dünya
Hayalî kurdururken, iþimiz kaldý gize
Kalbi hüsrana saldýn, yeter ey yalan dünya
Dört duvar arasýna, sýkýþtýrdýn bu caný
Kör býçakla kesilse, bir damla akmaz kaný
Sýzým sýzým sýzlýyor, dokundukça her yaný
Bende sýnýfta kaldýn, yeter ey yalan dünya
Yapayalnýz býrakýp, yoldaþ ettin kendine
Ne güzel de çevirdin, beni kendi bendine
Sabýr testisi taþtý, gücüm yetmez fendine
Kalan ömrümü çaldýn, yeter ey yalan dünya
Nerde bir garip görsen, hep uðraþýr durursun
Kurþunu sektirmeden, yüreðinden vurursun
Elbet sende gün gelir, yaprak gibi kurursun
Sade zengine maldýn, yeter ey yalan dünya
Hiç deðerin kalmadý, yaþadýkça gözümde
Hala yanar kývýlcým, þu sönmeyen közümde
Feryadý figan ile, intizarsýn sözümde
Zerre kadar ufaldýn, yeter ey yalan dünya
Nesrin Önem
Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.