içimde hýncahýnç bir istasyon kalabalýðý her vagondaki yolcularda ayrý bir hayat,ayrý bir hikaye umuda yolculuk telaþý var zamanýn ikindi hüznünde
saçým baþým darmadaðýn bizim zannettiðim eþyalarý topladým diken üstünde oturuyorum bir zamanlar büyük bir hevesle aldýðým sandalyenin tepesinde...
puslu camlardan dýþarýyý deðilde gözümün önünden bir film þeridi gibi gelip geçen hayatýmýn en güzel yýllarýný seyrediyorum iþ arkadaþlarým,dostlarým,sevdiklerim hepsi bana bakýyor sanki... hangisine bakacaðýmý þaþýrýyorum birden aðlamakla gülmek arasý renkten renge giriyorum daha þimdiden özledim diyor kan aðlayan gözlerim permeperiþan nereye gidiyorsun böyle diye soruyorlar...
gözyaþlarým bir çaðlayan gibi akarken solgun yanaklarýma anlatýyor beni onlara... diþ gýcýrtýlarýmýn sesi uðuldarken kulaklarýmda dilim lal oluyor birdenbire dev dalgalar vuruyor kýyýlarýma... ne fýrtýnalar kopuyor içimdeki ölü denizde bazen boðuldum sanýyorum yine de beni boðmaya çalýþan denize kýzmýyorum her ne kadar beni incitse de...
sonra birden irkiliyorum kalk artýk iþler seni bekliyor diyorum kendi kendime gördüklerimin hepsi þimdi bir düþ,bir hayal oldu sanki yaþayýp da hiç yaþamamýþ gibi tadý damaðýmda kaldý yarým kalan her þey gibi ömürler gibi...
dört duvarlar sararken dört bir yanýmý çýt çýkmýyor hiç bir eþyadan yalnýzca sessizlik kol geziyor evin her yerinde bir zamanlar... Sivrihisar Tþof 112 acil de geçici görevle çalýþtýðým harcýrakla aldýðým radyoda bir de hüzünlü mü hüzünlü veda þarkýlarý çalmaz mý? eski de olsan sen yine de býrakamam seni yad ellere taþýrým seni nereye gitsem kol çantam gibi... çünkü yaralý yüreðimi,gönlümü avutacak sensin sensin benim yalnýzlýðýma iyi gelecek
daha dün gibi yaþ 21 de bembeyaz gelinlikle geldiðim yerden al fistanýmla yana yakýla ayrýlacaðým pek yakýnda adý eski olan bu þehirden...
her ne kadar bu þehri çok sevsem de bazen kýzýp güceniyorum diyorum ona yarým aðýzla... adýn eski olmaya eski ama sen her geçen gün yenileniyorsun güzelleþtikçe güzelleþiyorsun yoksa sen beni mi kýskanýyorsun? kýskanma hiç boþu boþuna! hele dön bir bak seni çok sevenine gör bak ne halde?
dün geldik,iki gün sonra da gideceðiz Allah izin verirse bu eþsiz anýlar diyarýndan!
her ne kadar pýlýyý pýrtýyý tasý taraðý toplasam da boþaltamýyorum heybemdeki yükleri!
ya aklýmdan hiç çýkmayanlar...
can dediðim,caným bildiðim ömrümü severek,isteyerek feda ettiðim sevdiklerimle hoþ görü içinde hoþ geçirdiðimiz günlerden,yýllardan günbegün biriktirdiðimiz acý tatlý hatýralardan cevher deðerinde inci inci dökülen hazin göz yaþlarýndan hoþ sedalardan baþka bir varmýþ bir yokmuþ misali ne kaldý geriye ne kaldý?
AYLA CERMEN TÜFEKÇÝ / 17.EYLÜL.2021 / CUMA Sosyal Medyada Paylaşın:
Ay.ışığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.