İNSANLIK SUN

Ýmkansýzý çok, çoku yok olan dünya,
Kurulmuþ izlerken geçmiþi lezzetle,
Sanki bütün geçmiþim bugüne aþina,
Bekliyor kapýmda nefretle.

Mavi bir boncuk taþýrým cebimde,
Umutlar, amaçlar sebebimde,
Hani bir þair ne zaman karanfil dese,
Tomurcuk olur kelimeler, düþer nefese.

Yavuz Bülent okudum az önce,
Sevmek anladým ki çok pahalýymýþ,
Cebeci Ýstasyonu’nda þair gönlünce
Ýnsan nefsi çiðnenmiþ bir halýymýþ.

Belirsizlikler düðüm olmuþ içimde,
Bir bilinmez yolundayken hayatýn.
Hani bir el senin umudun benim dese
Rüzgârý ben olacaðým bu seyahatin.

Otuz üç yaþ yorgun olmaz, zirve dediler.
Oysa bana ne olmuþ böyle?
Hayatý sanki sýrtýma yüklediler,
Bu yaþ benim için erken solmuþ böyle.

Ýmkânsýzý çok olsun, menfaatler yok olsun,
Güzel bir þiir dinlerken gözlerim dolsun.
Bana , ne olur Allah’ým insanlýk sun,
Nefretler sonsuza dek uzaklarda uyusun.

12/08/2012 Akhisar Süleyman YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: