Şimdi...

.
Kutsallarla kaplý saplardan tutup,
Uþaklýk aðýna çekmiþler bizi...
Coþkusu hormonlu kitap okutup,
Düþmanlýk baðýna ekmiþler bizi...
.
Aslansýn,kaplansýn diye þiþirip,
Düþten ibaret bir aþka düþürüp,
Kurbanlýk kabýnda tel tel piþirip,
Yiðitlik yaðýna yakmýþlar bizi...
.
Hakemin açýkça taraf tuttuðu,
Golleri hep malum gücün attýðý,
Kardeþin kardeþe hücum ettiði,
Sahanýn saðýna dikmiþler bizi...
.
Baþlar akan kaný kafi görünce,
Komünist korkusu sona erince,
Batý öne baþka piyon sürünce,
Hafriyat daðýna dökmüþler bizi...
.
Þimdi aklým dünden öðüt ayýklar,
Ata’nýn gördüðü düþü sayýklar...
Zaten bu Devleti kuran büyükler,
Uygarlýk çaðýna sokmuþlar bizi...
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…