DİNGİL BEY (37)

Sen birine;
“Gak” deyince et,
“guk” deyince su vermeye,
devam et.

Et birgün bitecek ama;
Tenezzül etmeyince yalýn suya
“itibardan tasarruf etmeyen” bu
iki diplomalý devlet kuþu,
silkeleyip sýrtýndan
seni atmaya çalýþacak inan!

Dostun sandýðýn
sýkýca sarýldýðýn
onu beslediðin ellerin;
“Beni zorlama!”
Diyene deðin,
uyacak buna beynin.

Ama
baþladýmý tüm duyu organlarýn,
ve hareketli uzuvlarýn
karþý çýkmaya sana;
“Seni biz yarattýk,
haydi davran artýk,
biz uyuyoruz ki varsýn,
sen ne garip insansýn!”
diye
direnmeye,
ve uyarmaya seni;
anlayacaksýn “Uymak” ile “Uyumak” eþdeþliðini.

Ýþte o gün senin
aval-aval bakan gözlerin
gerçeði görmeye baþlayacak,
kulaklarýn doðruyu-yalandan ayýklayýp duyacak,
cessur dilin korkusuzca dönerek
hür ve eþit olduðunu söyleyecek,
gövden seni dim-dik doðrultup
ayaklarýný saðlam zemin üstüne oturtup,
baþlayacak ileri doðru götürmeye,
ama doðru yöne.

Gaklayýp-guklayacak o yine;
“Ben gidersem gak,
terör gelir bak!”
diye;
Yiyip-bitirmek için senin kalan etini,
tehdit etmeye baþlayacak seni.
Dingil bey, lütfen dikkat et,
kesip verme artýk ona benim etimden-et!

Bak;
“Beþden yedi çýkarýrsan geriye eksi-iki kalýr!”
ve bu doðru hesap
mantýk ve matematik adýný alýr.
Onu beslediðin etin hepsi aslýnda Ben’im,
seninkisi; Eksi iki gibi bir þey,
Dingil Bey!

Sosyal Medyada Paylaşın: