KANEVİÇELİ RUHUM

KANEVÝÇELÝ RUHUM

Bir yaðmur damlasýyým ben,
Yalnýzlýðýn sarhoþuyum.
Tutsak nefesin, yaðlý urganýyým.
Delikli heybem,
Taþlý yollarým,
Kaneviçeli ruhum,
Gün batýmý yalnýzlýðýn vedasýyým.
Omuzlarýmda ýzdýrabýn dili,
Baktýðým her yerde düþlerden kýrpýntý,
Prangalý alýn yazýmýn fihristesi.
Gönlümde deli bir gül var,
Gülün eteklerinde hicranýmýn bestesi.
Söylenememiþ hangi sözler anar beni,
Göz yaþýma hangi yaðmur damlasý eþlik eder.
Yitik bir düþ var penceremde,
Ezelden sabý olan bir umut,
Yüreðin kýyýsýnda bekliyorum bir rahmet,
Ötelerde de olsa göreceðim elbet.
Dizi dizi boyalý sevdalarým,
Kuþun kanadýnda ipek mendilim,
Hazan kaynýyor olsada damarlarým,
Her nefese bin þükür ezberletirim.





Sosyal Medyada Paylaşın: