Arayan hep ben oldum cevap vermeyense siz,
Bu yola yemin edip öyle çýkmadýk mý biz!
Beni böyle periþan býraktýnýz kimsesiz,
Çile yumaðý hayat çekilmiyor ki sensiz!
Ne yazar senin için göze alsam ölümü,
Sen yine de görmezsin þu periþan halimi,
Belki dersin peþimden; divane mi deli mi?
Canlý ceset gibiyim sanki ruhum bedensiz!
Debelenir dururum attýðýn kuyu dipsiz,
Kul kula sebep olur yaþanýr mý sebepsiz,
Ne olur bir gününde geçiversin acepsiz,
Aþk yollarý geçilmez gül olur mu dikensiz!
Hüzün dolu Eylül’ler üzmesin hiçbir caný,
Ýstemesek de sýzlar hepimizin sol yaný,
Zincir vur inadýna þimdi sevmek zamaný,
Yaprak bile yerinden kýmýldamaz nedensiz!
Nelere gebe yarýn belki de aðarýr tan,
Unutma tam þuramda sensin durmadan atan,
Yetmez mi ay ýþýðým her gönüle bir sultan,
Ömrüne yük deðil mi geçen günlerin bensiz!
Ankara-09.09.2021
Ümit Zeki SOYUDURU