SEVGİLİDEN BİR YUDUM

Bir afeti cihana tutuldum ki sormayýn!
Benlik mi koydu bende, beni de aldý benden,
Can oynadý yerinden, ruh sýyrýldý bedenden,
Sel olan sevdalarýn karþýsýnda durmayýn!

Ateþi aþkla yanan gönülleri yermeyin!
Gün olur bir haspanýn yanarýz sevdasýna.
Zor gelir ayrýlýðý dayanýlmaz yasýna,
Kül edip sevgileri sokaklara sermeyin!

Hicran denen kör devle sevdalarý vurmayýn!
Ýçten içe korlanýr bitirir gýdým gýdým,
Aþýða Kevser olur sevgiliden bir yudum,
Aþk sürgünü mücrimi sarp yollarda yormayýn!

Karanlýk gölgelere sýrtýnýzý vermeyin!
Ummadýðýnýz bir gün güneþe atar gider.
Her bezirgân bir olmaz bazýsý satar gider,
Baðbaný mert olmayan baða asla girmeyin!

Kalbi yaralý kuþa asla sapan germeyin!
Kim bilir umutlarý hangi daðýn ardýnda…
Gül bülbüle boy verir bülbül kendi derdinde.
Gülmeyen hiçbir gülü dalda solsun dermeyin!

Kalp kýran Kâbe yýkar, hiçbir kalbi kýrmayýn!
Ne mutlu kim tutarsa yana düþen bir eli.
Lakin kýrýldý kalbim zalime ne demeli,
Mutsuzluklar üstüne asla hayal kurmayýn!

Dertliyim dertler kadar ne olur hor görmeyin!
Ben kendi dertlerimle sýr olayým sýrlara.
Bir garip kuldu diye siz deyin asýrlara,
Ýflah olmam ne mümkün yarama em sürmeyin!

Ankara – 15.07.2012
Ümit Zeki SOYUDURU

Sosyal Medyada Paylaşın: