AŞKIN BERZAHI
Yürümek biliyorum Ey Aþk!
Derimin yüzüleceðini bile bile
Ve Soy baðýmý kurutan ecza taþýyorum tanrýçalara.
Düþsem bir ormaný yakacak nefret.
Konuþsam esecek bir fýrtýna içimde.
Tenimi çýkarýp, berzahýma doðru.
Gel, göðün sicimini buldum desen þimdi,
Göðe doðru asýlsa bedenim,
Bir muþtu gibi içimde, silinir ismin.
Elmacýk kemiklerimi parçalayan,
Bir gülümseme gibi, zincirli yokluðun
Bu çaðýn eklemine gerilmiþ bir hezeyan…
Bir dað sürünüyor iþte,
Ýçimde bir karýncanýn emeði ölüyor.
Ölmek biliyorum Ey Aþk!
Kibrin ipinde madrabazca,
Hikmeti hakikatten ayýran öfkeyi.
Sözler ýrmak gibi bilenirken þerde,
Güneþsiz bir kalbi,
Taþýmayý öðreniyorum
Varsýn Ey Aþk, bu zulümde
Aþkýn berzahýnda.
Sýrlý kalsýn.
Ahmet Serdar OÐUZ / Tokat/ 13.09.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.