ESKİCİ
ESKÝCÝ
Yýllarca aradým seni her yerde
Gel þöyle soluklan, otur eskici
Anlat araya hiç çekmeden perde
Geçmiþimi satýr satýr eskici
Geçerdin her sabah taþlý sokaktan
Söyle neler aldýn bizim mutfaktan
Ne çaydanlýk kalmýþ ne bakýr sahan
Yok mu sende gönül hatýr eskici
Hani gramofon, plaklar nerde
Anamýn sattýðý külekler nerde
Babamdan kalma o yelekler nerde
Gümüþ buhurdanlýk ýtýr eskici
Bir köstekli saat, eski bir ceket
Ýç yaný yýpranmýþ siyah bir kasket
Kadife kesede dolu cam misket
Onca hasretliði yetir eskici
Hani ya kýrýk bir masamýz vardý
O demir karyola gönlüme yârdý
Þu ahþap kapýyý kimler açardý
Beni o günlere götür eskici
Eskiler alýrým derdin ya hani
Ölümlü dünyada insanlar fani
Yükünü yüklemiþ olmuþsun kani
Kalmamýþ yüzünde fütur eskici
Gümüþ gerdanlýða nasýl kýymýþtýn
Acýmamýþ, çok ucuza saymýþtýn
Sanki yüreðime haciz koymuþtun
Çaldýðýn mazimi getir eskici
Nurgül KAYNAR YÜCE / K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurgül KAYNAR YÜCE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.