yazma diyorsunuz deniz’i mavisini sen hiç içerde yatmadýn ki...
oysa/ sizi ve düþlerinizi yaðmalayan o hazan içine aðlayan arabesk bir güruh býraktý ardýndan
kulaklarýmdý ilk iðfale uðrayan insan sayýlmýyordu aðlak bakmayan kendine acýmayan
oluk oluk zerkediliyordu zehri topsuz tüfeksiz kaybediyorlardý bir nesli
düþman aynadaki aksimizdi
"eller aldý" sevdiðimizi bize kesilen intihar bileti... olmadý/ müslüm baba’yla içlenip sallamak jileti
aþk kendini kurban etmekti
bilseniz kaç ismail oldum ben yerine koç gönderilmeyen...
beyaz dizi tommiks teksas serisi kültürün en afillisi ne romaný ne þiiri bulabilirsen eðer / o da gizli gizli
zindanlardaydý bizden öncesi kalanlar zaten dünyadan bihaberdi...
en mühim dersimiz din bilgisiydi zehir gibi olsan hikaye neymiþ matematik fen bilgisi geçemezdin ezberlemeden tüm namaz surelerini
on altýmdaydým öðrendiðimde yitenleri/ mücadeleyi... usta’yla tanýdým þiiri o kitaplardan açýlan dünya öyle böyle deðil/ sanki baþka gezegendi
düþünsenize çay çay gezen bir liseli dünyasý diskodan ibaret yaþamayan bilmez o zamanlar adamdan sayýlmazdýn gezmemiþsen birkaç çay partisi
oysa eskiden benle yaþýt birisi disko falan görmeden idam edilmiþti hem/ durum hiç arabesk deðildi demek bir þeyler baþka öðretilmiþti
o günden sonra ben kazýyorum tüm ezberleri her gece sehpalar kuruyorum zamanýn yargýçlýðýnda çocukluðum gençliðim ve dahi tüm benliðim sürekli zan altýnda
kýrýyorum kalemimi hep mayýs telaþýyla eylül gaddarlýðýnda