Uykular üzerine çökmüþ bir karabasan; Nerede kaldýn uyanýklýk, çýk uykundan! Bir tadabilsen, hissedebilsen, uyansan, Sevebilsen çýkardýn belki o uykundan... * * * Aðýrdý uykusu, uyanmak þöyle dursun; Yorgan döþek yattý, sanýrsýn gecem hasta. Ona ne yepyeni günden, doðarsa doðsun. Tan yeri çýðýrsýn; gündüzüm, mahzun yasta.
Gündüze baktým, bin telaþ bir medeniyet, Bir dünya binek bir dünya can, kalabalýk, Tanýdýk yüzlerde yabancý samimiyet; Bineðini binip gitmiþ selam sabahlýk.
Gördüðü manzara yalýn uyur gezerlik, (Onca)Hengameden sonra gündüzümde alýklýk, Körler de saðýrlar da bilmem bir bilgiçlik, Ha biri kuyuya taþ atmýþ ha bir salýk. (vermiþ)
Ýçe döndüm hezeyanlar içimi oturmuþ. Ne gece ne gündüzümde kalmýþ hoþ sohbet. Yaþadýðýmýz asýr bir hüsran doðurmuþ, Ademiyet büyütmüþ, kalbe vermiþ haþyet.
(Sonra) Aþk dolu bir gönül kucak açtý, (ona) gittim. (Ardýndan) Yaþama sevinçlerim yetiþti, el deðil. Sarýldým, kokusunu ciðerime çektim. Sevdim, çok sevdim; sevmek elimde deðil.
Þiirimi okuyan, beðenen yorum yapan herkese çok teþekkür ederim. Saðlýcakla kalýnýz.
Haþyet:Kulun iþlediði günahlar sebebiyle veya Allah’ýn celâl sýfatlarýnýn kendinde tecelli edeceði düþüncesiyle kalbinde duyduðu endiþe. Ademiyet:Ýnsanlýk Hezeyan:anlamsýz, saçma sapan, abuk sabuk söz. Salýk:olmuþ ya da olacak bir olayla, bir olguyla, bir durumla ilgili olarak verilen haber. Alýk:akýlsýz, aptal, bön, budala, salak, sersem, þaþkýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.