Varýlan her istasyondan bir teselli gelir. Yazýlacak þu dizelerden bana ar gelir. Göze girenler batanlar ederler intizar, Bu düpedüz hasretlere yapýlan istismar...
Her bir ayrýlýk yeni kavuþmaya gebedir. Zaman görecesi; kimi tez kimi geç bilir. Her teselli yaram olsa yazmaktan vazgeçmem. Onca ayrýlýktan yine de þikayet etmem.
Bir hayatýn kitabýydý yoldaki insanlar. Ömrün çilesiydi trendeki yolculuklar. Kalkýn gidelim bir istasyondan diðerine, Ooo... daha, daha yazýlacak boþ koltuklar var. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.