Ay geceden, gece karanlýktan umarsýz Yalnýzlýk düþer ruhuma birden apansýz Gölgesi vuruyor zamanýn duvarlara Gündüzlerden süzülüp gelen karanlýkta * Dans ederken gölgeler beyaz duvarlarda Gönül umudu bekler öyle fütursuzca Pencereme düþen her yaðmur damlasýnda Sensizlik resim çizer köhne odalarda * Derler ki! Gecelerden gündüzler doðarmýþ Sabah ýþýklarýný baþka bir saçarmýþ Gün, yüzünü mavi renklere boyasada Yalnýzlýk esarettir yiten akþamlarda.
Hasan Taþcý Sosyal Medyada Paylaşın:
Dumani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.