Sılaya Ağıt
Daðlarýn ardý sýralýdýr meþe,
Yolum düþtü zalým gurbet ellere
Aðlarým, sesimi iþiden çýkmaz
Hasretlik baðrýma düþmüþ bir kere
Ey daðlar! Uçlarý alaca daðlar.
Göklerinde gezen ulu kartallar
Dumaný üstünden eksik olmayan
Yüreði soðuk, geçit vermez daðlar.
Daðlarýn yamacý ardýç aðacý
Ne dinmez yaraymýþ sýla sancýsý
Ne arayaným var ne de soraným
Kahreyledi beni gurbed acýsý
Baþý karlý daðlar nasýl aþýlýr
Dostun selamýna hasret kalýnýr
Gönül ister sýlaya hemen varam
Hasretlik acýsý kimden sorulur
Ey daðlar yerebatasýca daðlar
karalar baðlamýþ yüreðim sýzlar
Giden gitmiþ bir daha dönmez geri
Hasret düþmüþ gözlerim ona aðlar
Dumani söyler, taþ duvarlar dinler
Halýmdan anlamaz þu kara kader
Su gibi geldi geçti zalým yýllar
Kara toprak kolun açmýþ yol gözler
Ey! daðlar eðil de üstünden aþam
Yolun göster biraz olsun avunam
Bilinmez, çaresiz bir derde düþtük
Sýlaya son bir kez olsun kavuþam.
Hasan Taþcý (Dumani)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.