Çukur

Bir kere alýþtýn mý yalnýzlýða,
Her kafaný bozana yol verirsin.
Depreþip dururken dertler kafanda,
Yine yaþamaya devam edersin.

Zaman gelir, aydýnlýða kýzarsýn
Bazen içlenir, bazen dertlenirsin.
Gün olur, geceyle kavga edersin
Köþende sessiz gözyaþý dökersin.

Düþtün mü kapkaranlýk derinlere
Ellerin varmaz, çýkmak istemezsin.
Bir kere alýþtýn mý yalnýzlýða
Kahýr eder, hayatý boþ verirsin.

Bir el uzanýr, çekmek ister seni
Ürkersin, eli tutmaya korkarsýn.
Tutmak istesen de uzanan eli,
Kaçar, çaresizce geri itersin.

Dizleri büker, kývrýla kalýrsýn
Yorgun düþmüþtür dermansýz kollarýn,
Telaþla sýðýnýr kuytu köþeye,
Uzanan eli görmek istemezsin.

Gemimin tahtasý çürük dayanmaz
Gönül gaflete alýþmýþ uyanmaz
Bir kere düþmeye gör boþ çukura
Yeter desem! nefesim umursamaz.

Hasan Taþcý
Sosyal Medyada Paylaşın:

Dumani Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Meşhur Olur Şu Bedi'nin Üzümü Kerpiç Evler Dilek Ağacı Gide Gide Yoruldum (Yarimin Adı Esmer) Memleket Bekler Meyram Dağı Efsanesi Sılaya Ağıt Memleket Anıları Şakayık Kara Lamba ve Gazeller