KANDIRMAM SENİ
Yaksan da canýmý her gün binlerce
Baðrýma taþ basar severim yine
Yaktýðýn bu ateþ sürse günlerce
Küllense de k/özüm söndürmem seni
Sönse de güneþ’im kararsa fer’im
kalbimle bakarým fedadýr ser’im
Bedenimde akan kanýmsýn derim
Hançerle yaralar yandýrmam seni
Bu sevdam hiç bitmez demiþtim sana
Ýçime çektiðim nefessin bana
Sensizlik bedende mabedim ana
Kalbime alýrým indirmem seni
Estikçe bu sevdan aþkýn yelinden
Yeniden severim yürek telinden
Hiç kimse silemez ömür s/elinden
Eklerim sevgime döndürmem seni
Gözyaþým aksa da yaðmurlar gibi
Sel olup taþsa da vururum dibi
Anafor olsam da sensin sahibi
Zemzem suyunda yundurmam seni
Sensizliðin bana zülüm olsa da
Güneþ Ay’a küsse, kara çalsa da
Senin hasretinle güller solsa da
NiCel’ce alýrým kandýrmam seni
29.08.2021 ’’NiCel’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.