KANATSIZ UÇUYORUM
KANATSIZ UÇUYORUM
Sarý gülünü sevdim çiçeklerin g/oncasý
Hasretimi resmedip sensizlik biçiyorum
Düþlerimle beraber mühürlenen kancasý
Bakýþýn þerefine sevginden içiyorum
Daðlarýn haþmetinde yeþillere bürüdüm
Sonsuzluk evreninde mavilere sürüdüm
Kalbimin derininde kýrmýzýya dürüdüm
Kahrýmýn bahçesinde gülistan açýyorum
Hasretle rüzgarýnda savrulurken yerlere
Sol yanýmýn yangýný can veriyor serlere
Sabýrla bekliyorken ýþýk saçan ferlere
Sabrýmýn büyüðünü Yusuf’tan seçiyorum.
Koca bir çýnar gibi sen çýkmýþtýn karþýma
Hep gölgene sýðýndým tat katmýþtýn aþýma
Bir akþam masasýnda kalmýþtým bir baþýma
Sevdamýn dokusunu aþkýnla ölçüyorum
Derdimle baþ baþayým sensiz oluyor sanma
Hiç bir zaman aklýndan çýkarýr diye k/anma
Yýldýzlarla yakamoz parlamýyorsa yanma
Yarimin huzmesini güneþten saçýyorum
Karlarýn arasýndan çiçek açan kardelen
O buz gibi havada karlarý bir bir delen
Mavi beyaz rengiyle güzellik sergileyen
Kaderimin alnýnda kanatsýz uçuyorum ’’’’NiCel’’’’ 15.08.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.