HAZAN MEVSİMİ

HAZAN MEVSÝMÝ

Kýmýldaþýr yapraklar bir ihtiþam içinde
Kulak verdim aðaçlar, rüzgarla muhabbette.

Güneþ, kýzýl rengiyle bulutlarý okþarken
Gri, içli bir bulut aðlayýp inlemekte.

Toprak yorgun sýcaktan ,çatlamýþ damar damar...
Susuzlluktan kuruyup sararmýþ tüm ovalar.

Kuþlar suskun, sessizce hicrete yönelmiþler
Süzülerek semaya baþlýyor göç ediþler.

Firkatin alevinde dil sûzan, yürek sûzan
Zehirli bir cerahat kalp testisinden sýzan

Katar katar olmuþlar göç ediyor turnalar
Aþk od’undan kurumuþ gönlümdeki kurnalar

Aynalara baktým da kar yaðmýþ saçlarýma
Ecel salýncak kurmuþ zülfümün uçlarýna

Alnýmdaki çizgiler benle alay ediyor
Sanki ömür takvimi sona doðru gidiyor

Topraðýn baðrý yanýk, kaç cana oldu mezar
Bu yasa ortak olur sararan tüm yapraklar

Hazan mevsimi derler son baharýn adýna
Duygu yüklü Eylül’de hem sevgi hem hüzün var....

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: