--- BEN SENSİZ YANGIN YERİ ----

Seni öyle sevdim ki, yere göðe koymadým
Kýsa ömre doydum da, sevdana hiç doymadým.

Sensizliðin zindaný, pençe pençe bitirdi
Yeter artýk demedim, içime kan oturdu.

Feryat etti ardýndan, daðlar taþlar aðladý
Hasretinden ateþler, yüreðimi daðladý.

Seni andýkça dilim, kýyametim kopuyor,
Çok geç anladým zalim, kalbim sana tapýyor.

Öyle garip serseri, bir meçhul seferdeyim
Ben sensiz yangýn yeri,bir görsen ne haldeyim.


Vuslat takvimlerimin, yapraklarý karýþtý,
Çaresiz kaldý gönül, kaderiyle barýþtý…




LEMAN GÜRCANOK
AÐVA
09/08/2008




Sosyal Medyada Paylaşın: