Ah þu sarhoþluk Bir lokma almadan piyazdan Yalpalayýp giderim birazdan…
Yine kýrdýk iþte Kafayý, kalbimizi, oyuncaklarýmýzý Iþýklarý yanan evleri gördükçe Ýçerime oturur ince sýzý…
Hangi sokakta yaþýyorum ben Hangi mahallede Kim oturuyor Dertlerimin üzerinde Ýstesem zalimleri üzerim de Karýncanýn dahi günahýný taþýmak aðýr gelir Vefasýzlýk yok üzerimde…
Ki masumiyet dediðin Þifasý keþfedilmemiþ çiçek Misafirlikte uyuyakalmýþ çocukluða dair Bakarsýn bizi de oyalar yazdýklarýyla Baþkalarýnýn çektiði acýlardan söz araklayýp Gönül hýrsýzlýðýyla yargýlanan bir Þair
Sanki akvaryumda gibiyim bu þehirde Hâlbuki aþktan bahsedecektim þiirde
Ama gidince son Tramvay Son Otobüs Son Taksi Kalakaldým arafta Ve son sigaramýn efkârlý nefesine güvenirken Ateþim bitti Hay aksi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.