Ey hüznüm! Haydi çýk gel derinliklerden. Gel ki semaya el uzatalým. Yüksek daðlara bakýp dert ortaðý olalým. Bir gece vakti çýkalým yola. Nereye götürürsen oraya ey hüznüm. Usul usul essin rüzgâr. Kýskansýn bizi bu mevsim. Bu sonbahar. Aðlamasýn bulutlar. Bizim yüzümüzden. Ve yapraklarýný dökmeye korksun. Söðütler, çamlar, aðaçlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şairruhluadam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.