Tenimi okþayýp geçen rüzgarýn
Daðýlýrken saçlarý
Dolun bir ay’ýn
Nefesi kadar utangaç
Gökyüzünün çýplaklýðý
Hiç-liði
Çiðneyen dilim
Kendine seviþgen bir serseri
Romantik kelimeler doðuruyor
Ebru’li baharlara
Sonra
Senin dudaklarýndan
Gidiyorum!
Cümlesi dökülüyor üstüme
Yapraðýn sararmasý
Suyun susmasý
Topraðýn sancýsý oluyor içimde yoksunluðunun öyküsü
Ne gözlerinin izini býrakýyorsun giderken
Ne de dudaklarýnýn nemini
Kuru bir dal gibi sarýlýyorum yalnýzlýðýma
Taylan KOÇ