T R E N
122- TREN
Varoþtan geçiyor trenler,
Katar, katar vagon dizili,
Özlem taþýr, mavi vagonlar,
Görünmez olur, içindekiler,
Trenin bazýsý aðýr mý aðýr,
Raylarý sayar birer, birer,
Sanki ovada keyfince gezer.
Ýnsan seyahatten bezer,
Sevenin, sevdiðine vuslatý.
Güneþ tutulmasý þenliði,
Annelerin elini öpmeye,
Sýlayý rahim mutluluk sevinci.
Gecenin zifiri karanlýðýnda,
Kimi uykulu, kimi düþler,
Doða sessiz, raylar týntýn,
Vuslatý bekler, özleyenler.
Gurbete küsüp sýlaya gelenleri,
Rayda ninni söyleyerek götürür.
Ýçi hasretlik yükü mavi trenler,
Yürekleri yakýp külün ezerde ezer.
Yorgun gecenin sabahýnda,
Bir yudum çay içmeden,
Havayý dem, dem çekerken.
Mutluluðu belli olur, her halinden.
Bozkýrýn yeþil denizinde,
Hýzlý mý hýzlý Mavi tren,
Þimþekle yarýþýr, ovanýn düzünde,
Mutluluk dolu kucaklara koþarken.
Gözlerin dalar, yemyeþil doðaya,
Hasgüle, böceðe, çiçeðe,
Doðanýn ýtýr kokan çiyliðinde,
Ufukta kavuþmayý düþler kalbler.
Uçuþur kelebek ve arýlar,
Kaçar kanat çýrparak kuþlar,
Elele sarmaþ dolaþ sevdalar,
Sonsuzluða aþkla uçmadan.
Ýstasyonda sevdiðini bekler,
Kara üzüm habbesi hüzünlü gözler,
Yanaklardan süzülür yaþlar,
Siyim siyim pýnardan çaðlayarak.
Ne bu coþku, bu ne sevinç,
Gündüzle gece, ay ile güneþ,
Vuslat deryasý, sonsuz kývanç,
Sen ve ben bulunmaz bir eþ.
Süleyman YILDIZ
(Lemos5303)
Sosyal Medyada Paylaşın:
SÜLEYMAN Lemos YILDIZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.