Unutmayı Unutmak

Ezbere bildiðim sesini, unutuyor gibiyim þu sýralar.
Ne kadar anýmýz varsa seninle, siliniyor gibi hafýzamdan.
Gözlerini hatýrlamaya çalýþtýðým zamanlar bile oluyor bazen.
Üzülüyor, hüzünlenmeye baþlýyorum sonrasýnda.
Zamanla unutuyor olmak seni,
Hatýrlayamamak eskisi gibi.
Eksik yarým kalmak gibi,
Viraneye dönmüþ yerle bir olmuþ þehir gibi,
Tutmayan el, görmeyen göz gibi..

Beklemek faslýnýda geçtim artýk ben,
Beklemiyorum artýk umutla seni.
Söküp attým içimden sana dair büyüttüðüm bütün umutlarý.
Ve zannediyorum ki yeni þimdi anlamaya baþladým ben,
Beni de benden alýp, sonsuza dek gittiðini.
Bir günlük hatýrýn bile kalmadý artýk bende,
Kýrk yýllýk hatýrlarýn aksine.
Hem zaten, bir fincan kahve içmiþliðimiz dahi olmadý seninle.

Eskisi gibi bakmýyorum artýk fotoðraflarýna.
Baktýkça, aþýk olmuyorum mesela her defasýnda.
Her bir zerrem her bir zerrenden nefret etmeye baþlýyor,
Her bir zerrem her bir zerrene aþýk diyen þaire meydan okurcasýna.
Ve yazmýyor artýk kalemim seni,
Sana dair hiçbir þeyi.
Eskiden yetmezken kalemler anlatmaya seni,
Eksik kalýrken mürekkepler.
Gel gör ki yetemez oldu þimdi silgiler.
Silmeye seni, sana dair her þeyi..
Sosyal Medyada Paylaşın: