Bu Ne Şizofrenik Bir Hâl ?
Çok yorulduðumu farkettim bugün.
Yirmi yaþýnda ki bir genç deðil de
Seksen yaþýndaki bir ihtiyar gibi yazýyorum bu satýrlarý.
Kalemi oynatmaya bile mecalimin kalmadýðýný,
Cümle kurmakta bile zorluk çektiðimi farkediyorum.
Noktayý nerede, virgülü nerede kullanacaðýmý bilemeyecek kadar kaybettim sanýrým hafýzamý.
Bugün kalem bile dinlemiyor beni.
“Git dertleþeceðin baþka birini bul,” der gibi.
Harfler, kelimeler, cümleler anlamýyor
Bugün þiir bile iyi gelmiyor bana.
Hem gökyüzü de bugün mavi deðil baksanýza.
Kaybetmiþ sanýrým onda rengini,
Benim kendi benliðimi kaybettiðim gibi.
Ben kimim diye sorular dolaþýyor beynimin en derininde,
Hiç kimsesin diye cevaplar gelmeye baþlýyor sonrasýnda iç sesimden.
Sahi, kimdim peki ben gerçekten ?
Nerede kaybetmiþtim kendimi ve niçin kaybetmiþtim ?
Nerede bulabilirdim kendimi tekrardan
Ve nasýl baþlayabilirdim yeniden her þeye?
Off !
Bu ne karma karýþýk bir durum?
Bu ne þizofrenik bir hâl?
Tanrým,
Lütfen mukayyet ol aklýma.
Sahip çýkamýyorum artýk ben tek baþýma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.