bu gece de uyku tutmadý hoþ ne zaman tuttu ki hanidir tutkulu bir yalnýzlýk seviþmesi benimki...
nedense apollon da uðramadý yamacýma i mgeler boynu bükük piç gibi kaldý kapýmda
biraz okuyayým dedim... -laf aramýzda kendi sesimden sýkýlmýþtým bu ara-
baktým kitaplýkta yan yatmýþsýn günü gelince okunmak için geliþigüzel býrakýlmýþsýn günü bugünmüþ demek uzanýp yataðýma ne yazmýþsan okudum tek tek seni nasýl fark etmediðime hayret ederek
anaa dedim erkek versiyonum bir uçanla bir kaçan kurtulmuþ ve her finalde yalnýzlýktan dem vurulmuþ ilahi þair gözümüzü toprak doyursun...
kitabý kapattýðýmda ikimizi birlikte düþündüm hayal bu ya eski ve yeni baþkentler kanýmca kader birliðine müsaitler baþkaca birlik bulamadým eh bununla idare ediver
hani dedim þöyle akþam mahmurluðu çökse mavi panjurlu defne kokulu evimize... sen þiir demlesen ben kurgu örsem hülyalý bakýnca gözlerine kör topal da olsa bir aþk görsem...
sabit tecrübelerimizi çitlerken huþu içinde teðet geçtiðimiz anlarý seyretsek içimizde...
sýkýlsak sonra güneþ yorulduðunda damýttýðýmýz yalnýzlýklarý çýkarsak mahzenlerimizden az biraz da meze yapýp süzdüðümüz felsefi söylemlerden hani þöyle kallavi bir masa kursak
kýsa kýsa söyleþip uzun uzun sussak dolanýp hüzün baðlarýnda þiirin dibine dalsak... sen edip desen ben nazým sabaha kadar içip içip tartýþsak
nihayet attila’da halleþip barýþsak toplumcu gerçekçi yataðýmýza ikinci yeni adýmlarla yollansak...
eþeylisini öðrenmiþtim çok önce taa ortabirde adý farklý söylense de saðlamasý hayatýn içinde her yerde halkalý imzalý sevgi ve aþk boyalý hem de...
kalmýþsa eðer hala bir yerlerde/tedavülde düzeylisini de görsem diyorum bu minvalde
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen Destanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.